Semasa era komunis dalam tahun 70 dan 80an, kawasan pedalaman serta hutan tebal di negara ini dijadikan markas dan tempat perlindungan bagi tujuan untuk melancarkan propaganda dengan cara kekerasan. Kawasan ini dijadikan sebagai tempat persembunyian serta perlindungan daripada Pasukan Keselamatan. Atas desakan untuk mempertahankan negara pada ketika itu, seorang anak muda bernama Sulaiman Din berasal dari Kampung Permatang Raja, Lumut Perak telah menyahut seruan kerajaan dengan menyertai angkatan tentera dan beliau terpilih lalu menjalani latihan ketenteraan pada 6 Jan 1976. Untuk mengetahui lebih lanjut lagi pengalaman dan pengorbanan yang dicurahkan oleh LKpl Sulaiman Din ikutilah Wawancara Wartawan Berita Tentera Darat Malaysia (BTDM), Sjn Nurulhaswani Ruzaini dengan Jurugambar BTDM, Pbt Mohamad Fadzil Akirul bersama beliau.
Sulaiman Din menjalani latihan ketenteraan di Port Dickson selama enam bulan dan setelah tamat menjalani latihan beliau di tempatkan di dalam Rejimen Renjer Diraja (RRD) di bawah pasukan 8 RRD yang pada ketika itu berpangkalan di Ipoh Perak. Setelah beberapa tahun berkhidmat beliau telah bertemu jodoh lalu berkahwin dengan seorang gadis bernama Fauziah Mohd Sharip pada 17 Apr 1980 dan dikurniakan lapan orang cahaya mata. Ketika di pasukannya, beliau menjalani pelbagai latihan untuk memantapkan diri sebagai seorang anggota Renjer serta turut terlibat dalam operasi yang dijalankan oleh pasukannya bagi membanteras pengganas komunis yang berleluasa ketika itu.Pelbagai kesukaran dialaminya semasa melakukan operasi bersama pasukan. Antara pengalaman yang tidak akan dilupakan ialah semasa beliau terkena letupan jerangkap samar ketika melaksanakan operasi menghapuskan pengganas komunis. Peristiwa itu masih terpahat disanubarinya menyebabkan beliau masih berdendam kepada pihak komunis sehingga ke hari ini.
Peristiwa pahit tersebut berlaku pada 12 Dis 1976 pada hari Jumaat. Satu letupan kuat berlaku dihadapan beliau lalu menyebabkan dahi disebelah kanannya berdarah kerana terkena serpihan letupan jerangkap samar. Rakan beliau datang membantu memberikan rawatan dengan segera sehingga bantuan tiba lalu di bawa menerima rawatan susulan selama seminggu di hospital.
“Pada ketika itu, bila-bila masa sahaja jasad saya akan hancur jika kaki kanan saya yang terpijak jerangkap samar diangkat malah bukan setakat saya, tetapi rakan-rakan lain pasti akan terbunuh kerani kaki saya berada di atas pin peletup jerangkap samar itu dan anggaran saiz jerangkap samar yang dipasang oleh pihak komunis sebesar saiz tin sardin.
“Kejadian itu berlaku pada hari ke-21 ketika saya menyertai Operasi di Setia Ulu Kinta, Chenor diketuai oleh Lt. Johnson pada ketika itu saya diberi tugas sebagai anggota semboyan. Selepas kejadian tersebut telah mengakibatkan saya hilang selera makan selama empat hari,” kata Sulaiman menceritakan semula kisah pahit tersebut.
Selama Sulaiman menjalankan operasi, beliau pernah terserempak dengan 16 orang komunis tetapi gagal untuk memberkas mereka kerana dengan pantas seperti lipas kudung komunis tersebut lari bertempiaran apabila melihat pasukannya dan apabila sampai di perkhemahan komunis tersebut hanya kesan cap jari sahaja yang kelihatan.
Selepas dari peristiwa tersebut, beliau tidak lagi terlibat dalam operasi pasukannya sehingga beliau ditukarkan ke Kem Oya, Sibu. Sebelum menamatkan perkhidmatannya, beliau di tugaskan di Kem Terendak, Melaka.
Sulaiman telah bersara pada 29 Jan 1987 dengan pangkat terakhirnya ialah LKpl. Selepas bersara beliau banyak menghabiskan masa dengan bercucuk tanam manakala isterinya berniaga secara kecil-kecilan. Menurutnya lagi beliau merupakan insan yang bertuah kerana umurnya masih panjang dan tidak terkorban semasa bertempur menentang pengganas komunis semasa melaksanakan operasi.
Walaupun telah bersara darah pahlawan yang mengalir dalam tubuhnya tidak akan hilang, beliau masih lagi bersemangat untuk berjuang mempertahankan tanah air kerana masih terpahat dihatinya kata-kata keramat RRD iaitu Agi Idup Agi Ngelaban dan berharap generasi kini tidak mudah alpa dengan keamanan yang dikecapi kini serta harus berterima kasih kepada pejuang terdahulu. Sesungguhnya keamanan hari ini adalah hasil keringat titik peluh perwira terdahulu yang bermati-matian mempertahankan tahanair bagi terciptanya keadaan hari ini.
